Voor een uitgever

Ik buig mijn hoofd voor de berk,
de boom der barden
die hun verzen kerfden in zijn witte bast,
en gedenk de duizend wouden die sindsdien
gekapt zijn om te schrijven wat beter
misschien nooit geschreven was.

Ik streel het groene blad van de papyrus,
onbesmet nog door het virus van het schrift,
en vraag de goden om vergeving
aan de oevers der rivieren waar het riet
ooit woordloos ruiste voor het werd gesneden
en er taal werd ingegrift.

Runderen, varkens, met een sterke huid bekleed,
ook van jullie lijden heb ik weet. Vrome taal,
verlucht met dure miniaturen, verhult niet
het verhaal van zoveel bange laatste uren.
Wat de schrijvers ook op perkament vertellen
permanent zie ik de vellen.

Moge tussen alle boeken die verschenen
één boek zijn dat een mens deed wenen,
moge tussen alle zinnen ooit geschreven
één zin zijn die een mens deed leven,
moge tussen alle woorden op papier gezet
één woord zijn dat de wereld redt.
Hein Stufkens

Uit: ‘Een woord in de wind / Verzamelde gedichten’

---